پرستاری از کودک به چه معناست؟

خانواده ها به دلیل مشغله های زیاد روزمره همواره نیازمند افرادی هستند که بتوانند با خیال راحت کودکان عزیزشان را به آن ها بسپارند یا چنانچه مادر از پس مسئولیت های کودک یا کودکان(به خصوص چند قلو ها)بر نمی آید نیازمند یک فرد کمکی می باشند.امروزه با تغییر شیوه زندگی اکثر مادر و پدرها برای تامین نیاز های زندگی هر دو شاغل می باشند در نتیجه وقت رسیدگی به کودکان به صورت تمام و کمال را ندارند.کودکان زیر 5 سال به شدت نیازمند فردی برای وقت گذاشتن و بازی کردن با آنها می باشند.برای حل این معضل پرستار کودک پیشنهاد می شود. پرستار کودک فردی باتجربه و دانش بالایی در ضمینه پرستاری از کودک می باشد. در خدمات پرستاری از کودک فرزند شما طبق برنامه ریزی دقیق و تفکیک شده و در چهار چوب تعیین شده رشد می کند .پرستاران کودک بر اساس نوع نیاز خانواده ها و مشخصات کودکان فرستاده می شوند.مشخصات کودکان شامل مواردی همچون سن،قد،وزن،وضعیت روحی و جسمانی ،داشتن بیماری های خاص و ... می باشد.پرستاران کودک همواره آموزش ها و دوره های پرستاری را دیده اند و دارای مدرک می باشند.پرستار باید بتواند در شرایط بحرانی بهترین تصمیم گیری ها را انجام دهد و همواره از کودکی که پرستاری می کند به چشم فرزند خود نگاه کند همچنین تمام تصمیم گیری هایی که برای کودک انجام می دهد باید در راستای پیشرفت و تکامل کودک باشد.پرستار کودک باید برای تمام سنین کودک سلامت بهداشتی کودک را فراهم کند زیرا سیستم ایمنی کودک هنوز تکامل نیافته و در برابر خطر های احتمالی بسیار آسیب پذیر می باشد. قبل از درخواست پرستار کودک همواره باید مشاوره های لازم جهت انتخاب مناسب ترین فرد با مشخصه های سازگار با کودک انجام شود.همچنین بهتر است پس از انتخاب پرستار، مادر در کنار او باشد تا پرستار با شرایط تربیتی خانواده آشنا شود و بتواند کارش را بدون نقص انجام دهد.

ویژگی‌های پرستار کودک

کودک همواره از بدو تولد از رفتار اطرافینش الگو برداری می کند.تصویر بسیاری از خانواده ها از پرستار کودک تنها فردی است که به کودک غذا بدهد و او را تر و خشک کند.اما همواره یک نفر نیاز است که بتواند خدمات پرستاری را به صورت دائم برای کودک انجام دهد و کودک بتواند از او بهترین الگو برداری ها را انجام دهد.بهترین سن برای پرستار کودک بین 28 تا 45 سال می باشد.پرستارانی که خودشان مادر شده اند و یا تجربه نگهداری از کودک را داشته اند گزینه مناسب تری محسوب می شوند.پرستار کودک باید بسیار صبور باشد و بتواند با کودک ارتباط برقرار کند تا بتواند در شرایط مختلف کودک را درک کند و رسیدگی های لازم جهت رفع مشکل کودک را انجام دهد.پرستار کودک باید ذاتا عاشق آن ها بوده و از وقت گذاشتن با آن ها لذت ببرد نه اینکه از روی اجبار این شغل را انتخاب کرده باشد.

همانطور که بازی در کودکان نقش مهمی در رشد آن ها دارد پرستار کودک می تواند بازی های خلاقانه با کودک شما انجام دهد. پرستار کودک با توجه به سن کودک شما توانایی انجام بازی های مختلف را دارا می باشد برای نمونه کودک زیر 6 ماه مشغول اشنایی با محیط می باشد و پرستار کودک باید محیط اطراف کودک را به او آشنا کند . از سن 6 ماه به بالا پرستار کودک برای کمک به حس شنوایی و تکلم کودک برای آن قصه می خواند و در کودکان 4 تا 7 سال تلاش به آموزش مهارت های اجتماعی و برقراری ارتباط  با دیگران همچنین آموزش اولیه حروف الفبا،خواندن و نوشتن را انجام می دهد.نیاز های کودکان در سنین مختلف را می توان به صورت زیر دسته بندی نمود:

گروه سنی زیر 6 ماه

کودک تازه متولد شده نیازمند مراقبت بسیار دقیق می باشد.او تحرك چنداني ندارند در عوض با چشم هایش تمام دنيا را كندوكاو مي كند. اسباب بازي هايي كه تضاد رنگي قابل توجهي دارند بينايي فرزندتان را تحريك مي كنند، و همچنين سبب تكامل مهارت هاي حركتي كودك مي شوند.وظیفه پرستار آشنایی کودک با محیط اطراف و آموختن مسائل ابتدایی می باشد.

گروه سنی شش ماه تا 1 سال

در این بازه زمانی کودک شما تلاش به راه رفتن می کند در نتیجه پرستار باید به روش های مختلف از جمله گرفتن دست کودک یا کمک در برخواستن یا نشستن او تلاش در آموزش راه رفتن کودک نماید .همچنین قدرت شنوایی و تکلم او در حال تکامل می باشد. پرستار کودک با توجه به توانایی و دانش خود می داند که برای نمونه با خواندن قصه می تواند به قدرت شنوایی و تکلم کودک کمک نماید.

گروه سنی 1 تا 3 سال

در این بازه سنی کودک علاوه بر توانایی راه رفتن می تواند از پله ها بالا برود و حتی می تواند بدود.پس یاید بسیار مراقب او باشیم تا به جایی برخورد نکند و آسیب ببیند .در این محدوده سنی کودک می تواند خودش لباس بپوشد اما در بستن دکمه ها به مشکل بر می خورد و نیازمند کمک می باشد.او می تواند بعضی غذا ها رو به تنهایی بخورد اما همواره باید مراقب او بود تا اتفاقی برایش نیفتد.

گروه سنی 3 تا 5 سال

مهارت در حرکت کودک روز به روز کامل می شود.برای مثال اگر قبلا برای هر پله مکث می کرد و بعد دوباره قدم بعدی را بر میداشت حال بدون وقفه پله ها را بالا می رود .در این بازه علاقه کودک به بازی های فکری زیاد می شود همچنین او سعی در تشخیص رنگ ها دارد و آموزش رنگ های مختلف بسیار تاثیر گذار است.در این بازه علاقه کودک به چیز های نوشتاری زیاد می شود پس می توان آموزش های ابتدایی الفبا رو نیز به او داد.

گروه سنی 5 تا 7 سال

فعالیت فیزیکی و تغذیه درست از مهم ترین نشانه های کودک سالم است.بازی مهمترین شکل فعالیت فیزیکی محسوب می شود و بهترین راه برای بروز و رشد استعداد او به شمار می رود.کودک با بازی کردن به توانایی ها،ضعف ها،نکات مثبت و منفی خود پی می برد.همبازی شدن با کودک علاوه بر دلگرمی دادن به باعث تکمیل اطلاعات شما در خصوص ویژگی های کودک می شود.با درک بهتر کودک و فهمین نقاط ضعف او و کمک در برطرف کردن مشکلات و تقویت استعداد ها،می توان نقش موثری در رشد کودک داشت.در این بازه سنی می توان الفبا را تکمیل از گذشته به کودک آموزش داد تا با رفتن کودک به درسه ،کودک حس بهتری نسبت به دروس داشته باشد و حضور در مدرسه برای او از روی علاقه باشد. در تمام رده های سنی بالا وجود مادر یا پدر الزامی می باشد اما همانطور که گفته شد بدلیل مشکلات مختلف،خانواده ها نمی توانند وقت خود را آنچنان که باید و شاید در اختیار عزیزانشان قرار دهند.برای حل این مشکل به شما خدمات پرستاری از کودک در منزل معرفی می گردد.پرستاران ما از فیلتر های مختلف عبور کرده و سعی در براورده کردن نیاز کودکان شما زیر نظرتان و در جهت رشد و نمو آن ها می کنند.

منبع: پرستار بچه

برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید: پرستار کودک

نشانه های مشکلات روانی کودکان و نوجوانان

با توجه به اینکه مشکلات روانی کودکان و نوجوانان هر روز در حال رشد می باشد اگر زودتر نسبت به حل آن اقدام کنیم بهتر است.

نشانه های اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان

کودکان و نوجوانان دارای اختلالات روانی بیشتر خشمگین و پرخاشگر هستند، زود از کوره در می روند و با غریبه و آشنا هم سر جنگ دارند. اضطراب در آنها نشانه دیگری است که به والدین و اطرافیان هشدار می دهد که آنها دچار اختلال روانی است. افسردگی و درماندگی نیز از دیگر نشانه های اختلالات روانی است،  کودکان و نوجوانان افسرده به طور معمول پرخاشگر هستند، اشتهایى به غذا خوردن ندارند و مدام وزن كم مى كنند یا این كه برعكس، پرخورى مى كنند و اضافه وزن دارند .

اگر افسردگی فرزندتان بیش از دو تا 3 هفته به طول انجامید باید فورا به پزشک متخصص مراجعه کنید تا از این بیماری جلوگیری کنید و گسترش نیابد. تحقیقات ثابت کرده اند که رابطه مستقیمی بین اختلالات روانی و مصرف مواد مخدر وجود دارد. استفاده از مواد مخدر و تلفیق آنها می توانند باعث ایجاد مشکل سلامت روان شوند که استفاده نامطلوب و بیش از حد آنها می توانند حتی منجر به مرگ شوند. عقب ماندگی، عدم اعتماد به نفس، دشواری تمرکز، عملکرد ضعیف در خواندن ، نوشتن و دروسی مانند ریاضی وعدم انضباط نیز می تواند نشان دهنده اختلالات روانی در نوجوانان باشد.

بیشتری بیماری های کودکان از سن 14 سالگی آغاز می شود که اگر درمان نکنند، باعث می شود در آینده برایشان مشکل پیش آید و بعضی از کودکان و نوجوانان توان مقابله با این بیماری ها را ندارند. حدود 1 تا 20 درصد کودکان و نوجوانان در جهان اختلالات روانی دارند با توجه به این موارد می توان به اختلالات کودکان و نوجوانان پی برد:

• پیش فعالی، کمبود توجه

کودکان بیش از حد جنب و جوش و تحرک بسیاری دارند که خسته نمی شوند یا دیر خسته می شوند.

• اختلال شخصیتی یا رفتاری

در شناخت خود دچار اختلال می شوند یا رفتارهای بزرگتر یا کوچکتر از سن خود نشان می دهند.

• اضطراب

کودکان و نوجوانان دچار استرس و اضطراب می شوند.

• افسردگی

بعضی از کودکان و نوجوانان دچار افسردگی می شوند و تنهایی را ترجیح می دهند و گوشه گیر می شوند.

• اوتیسم

بیماری اوتیسم هم بر اثر اختلال طیف بوجود می آید خودکشی نتیجه اختلالات روحی و روانی است که یکی از علل مرگ نوجوانان می باشد.

نشانه اول مشکل روانی کودکان و نوجوانان

1. اضطراب دارند و با گذشت زمان بر اضطراب آنها افزوده می شود.

مثلاً بعضی از کودکان و نوجوانان استرس و اضطراب درس را دارند که مبادا نمرات آنها کم شود یا نتوانند موفق شوند.

2. بیشتر اوقات آنها خشمگین هستند.

 کودکان و نوجوانان بخاطر فشارهای عصبی که به آنها وارد می شود خشمگین می شوند. یا عواملی مثل درد درد و سردرد و .... باعث عصبانیت می شود. حتی ممکن است کودکان و نوجوانان هم سن و سال خودشان را هم اذیت کنند و با آنها دعوا کنند.

3. اکثراً افسرده هستند.

می توان گفت از هر 5 کودک یک کودک افسرده وجود دارد. برای درمان این مشکل باید سریع به پزشک مراجعه کنند و هر چه زودتر جلوی پیشرفت این بیماری را بگیرند.

4. مواد مخدر

بسیاری از کودکان و نوجوانان برای فرار از افسردگی و اختلالات روانی به مواد مخدر پناه می برند که اگر بیش از حد استفاده کنند دچار مرگ می شوند.

5. عملکرد ناموفق

برای موفقیت کودکان باید سلامت روحی داشته باشند تا بتوانند موفق شوند.

اختلالات تاثیر منفی بر عملکرد کودکان و نوجوانان دارد و این باعث می شود فرد در سطح اجتماع وقتی عملکرد مناسبی نداشته باشد.

بیماری های روانی شامل:

• عقب ماندگی ذهنی و جسمی
• نداشتن تمرکز
• انضباط ندارند
• در درس ریاضی و دروس نوشتنی و خواندنی ضعیفند
• اعمتاد به نفس پایینی دارند

اختلالات روانی موجود در کودکان و نوجوان و هشداری برای و والدین

• اختلالات عملکردی

تنبلی، تقلب، دزدی، دروغ گویی، آزاررسانی، تخریب، صدمه زدن به اشیاء و اشخاص، توهین به همسالان، غیبت های مکرر و طولانی از منزل یا مدرسه، رفتارهای ضد اجتماعی، پرخاشگری، خطاهای جنسی و اعتیاد.

اختلالات عاطفی

واکنش های اضطرابی همراه با ترس های بی مورد، کابوس ها شبانه و زیاده روی در ابراز علاقه یا تنفر، ترس و خشم، حساسیت فراوان، علائم افسردگی و نیز خجالت بیش از حد.

پرستار کودک

منبع: موسسه پرستاری طنین

نحوه رفتار با کودک درونگرا به چه صورت است؟

کودک درونگرا

بسیاری از کودکان مثل گل قاصد هستند به این معنی که خودشان را می توانند با هر شرایطی تطبیق بدهند، بعضی دیگر مثل گل ارکیده هستند. یعنی آنها به محیطی که در آن پرورش می بینند بسیار حساس هستند، که این گروه از شخصیت از کودکان قاصدک بهتر عمل می کنند، اغلب سالم ترند و نمرات بهتری به دست می آورند و از روابط قوی تری بهره مند هستند.

کودکان درون ‌گرا برای تجدید قوای درونی خود احتیاج به این دارند که تنها باشند.این کودکان غالبا تصویری نگران‌ کننده از خود در برابر والدین قرار می ‌دهند. این تیپ از کودکان دیرجوش هستند و معمولا به ‌تنهایی یا نهایتا با دو تا سه همبازی بازی می‌ کنند. این کودکان از طریق خواندن و گوش دادن بهتر یاد م ی‌گیرند (برعکس کودکان برون ‌گرا که با مشارکت در فعالیت‌های عملی بهتر می‌آموزند).

به کودکان درونگرا « برچسب» نزنید 

یکی از چالش‌ های برخی از والدین ارتباط برقرار کردن با یک فرزند درون ‌گرا باشد. نداشتن اطلاعات و آگاهی کافی والدین از معنی درون ‌گرایی و نپذیرفتن آن به عنوان یکی از الگوهای شخصیتی، امکان دارد در مسیر تربیتی فرزندان درون ‌گرا مشکلاتی را بوجود بیاورد.

به تنهایی درونگرا بودن یک مشکل نیست. کنش های انسان ها با هم تفاوت دارند، بعضی از معاشرت لذت می برند و بعضی دیگر نه.

روابط اجتماعی کودک را رهبری نکنید

شاید یک کودک را تنها در پارک ببینید و فکر کنید وقتش است که برای کودک درونگرایتان دوست پیدا کنید، کودک تنها را صدا می کنید و شروع به معرفی دخترتان می کنید. فکر می کنید این کار درستی است؟

هیچ اشکالی ندارد که بخواهید به کودک درونگرا کمک کنید دوست پیدا کند. ولی باید بدانید کی عقب بکشید و فرصت را در اختیار کودکان قرار بدهید. انتخاب زمان درست برای تنها گذاشتن کودکان درونگرا کمک می کند رابطه بطور طبیعی رشد کند. از طرف دیگر، زیاده روی می تواند رابطه دوستی را در همان لحظه اول متوقف کند.

احساسات کودک درونگرا را پرورش دهید

نسبت به اشتیاق فرزندتان آگاه باشید و آن را پرورش دهید. درگیری در یک فعالیت و یک مسیر ثابت منجر به شادی است و استعدادی که خوب پرورش داده شود، یک منبع بزرگ اعتماد به نفس است. فعالیت های قدیمی مانند فوتبال و پیانو ممکن است برای برخی از بچه ها مناسب باشد اما مسیرهای دیگر را فراموش نکنید، ممکن است او در نوشتن خلاق باشد بنابراین سعی کنید او را راهنمایی کنید.

درونگرایی یا خجالتی؟

بسیار مهم است که بتوانید خجالت را از درونگرا بودن تشخیص بدهید. درونگرایی یک خصوصیت شخصیتی است که در تضاد با برونگرایی است. این خصوصیت شخصیتی یک مشکل یا اختلال نیست و در صورتی که بقیه جوانب زندگی و استعدادهای فرزندتان پرورش یابد، درونگرایی احتیاجی به تغییر ندارد. اشخاص درونگرا کمتر تمایل دارند با دیگران باشند و بیشتر به دنیای درونی خود علاقه‌مند هستند.

 جمع‌ های شلوغ و پر سر و صدا به طور معمول این افراد را اذیت می‌ کند و آنها ترجیح می ‌دهند در محیط آرام و کم‌ هیاهو باشند. این افراد معمولا سرگرمی ‌های کم‌ هیجان و آرام را ترجیح می ‌دهند و این ویژگی همیشه و حتی در خانه هم ادامه دارد. این کودکان می ‌توانند از حقوق خود دفاع کنند، موفق باشند و از این لحاظ تفاوتی با افراد برونگرا ندارند.

ولی خجالتی بودن به معنی شرم از ابراز وجود، کناره‌ گیری از دیگران با وجود تمایل به روابط با آنها، چسبیدن بیش از حد به والدین و ... است که این رفتارها فقط در حضور اشخاص غریبه است. این کودکان به طور معمول بدون کمک دیگران قادر نیستند از حقوق خود دفاع کنند یا توانایی‌ های ‌شان را بروز دهند.

درباره مسائل شخصی صحبت نکنید

از نظر شما صحبت کردن درباره کارهای بامزه یا سوتی های فرزندتان جالب و حتی دوست داشتنی است. ولی کودک درونگرا اینکار را نوعی تمسخر به حساب می آورد. کودکان درونگرا ساده ترین و عمومی ترین کارها را هم خصوصی می دانند و دوست ندارند در جمع درباره آنها صحبت بشود.

 کودک را به صحبت کردن مجبور نکنید

همه والدین می خواهند فرزندشان اجتماعی و خوش مشرب باشد. اما وادار کردن کودک به صحبت کردن با دیگران جواب نمی دهد. کودک درونگرا فقط وقتی صحبت میکند که احساس راحتی داشته باشد. اگر خیلی سریع و بدون مقدمه او را وادار به صحبت کنید، خیلی زود عقب خواهد کشید.

 آرام حرکت کنید ولی حرکت کنید

در صورتی که کودک شما نسبت به امتحان کردن چیزهای جدید یا ملاقات با اشخاص جدید بی تمایل است، او را به تدریج در معرض تجربه های نو قرار دهید. اجازه ندهید او انتخاب کند ولی به محدودیت هایش احترام بگذارید حتی اگر به نظر زیاد می آید. قدم به قدم به سوی چیزی که او در برابرش احتیاط می کند، بروید.

 او را به خاطر تلاش در زمینه اجتماعی شدن تحسین کنید؛ مثلا «دیدم که دیروز با بچه ها بازی کردی، می دونم که سختت بوده ولی من بهت افتخار می کنم.» زمانی که از چیزی لذت می برد یا از چیزی می ترسد اینها را به او خاطرنشان کنید. در نهایت او یاد می گیرد که احساس نگرانی خود را تنظیم کند.

کودک درونگرا را در برنامه ‌های فشرده قرار ندهید

برنامه ریزی های فشرده و سخت برای کودکان برونگرا جواب می دهد و حتی می تواند باعث شکوفایی آنها بشود. ولی یک کودک درونگرا احتیاج به زمان استراحت بیشتری دارد. زمان کودک تان را طوری برنامه ریزی کنید تا فرصت استراحت در خانه بین فعالیت های اجتماعی را داشته باشد. انرژی اجتماعی کودک درونگرا درست مثل باتری می ماند، فعالیت های اجتماعی باتری را خالی می کنند و محیط خانه ایستگاه شارژ است. کودکان درونگرا باید مرتباً شارژ بشوند.

پرستار کودک

منبع: موسسه پرستاری ضربان

شب ادراری در کودکان چیست؟

همان‌طور که عنوان شد، پایان شب ادراری در افراد متفاوت است. برخی از والدین خیلی زودتر از موعد مطلوب، از فرزند خود انتظار دارند که با شب ادراری خداحافظی کند. خانواده‌ها و مراقبان کودک بنا به زمینه‌های فرهنگی و نگرش خاص خود، نظرات متفاوتی درباره‌ی زمان پایان شب ادراری دارند. عواملی که بر سن مناسب پایان شب ادراری کودکان تأثیر دارند، از قرار زیر هستند:

شب ادراری در کودکان تفاوت دارد. بعضی از والدین خیلی زودتر از فرزند خود انتظار دارند که شب ادراری را کنار بگذارند. خانواده و پرستار کودک به خاطر زمینه های فرهنگی و نگرش خودشان نظرات مختلفی درباره زمان پایان شب ادراری دارند.

عواملی که بر سن مناسب پایان شب ادراری تأثیر دارند:

-          رشد و بلوغ کودک

-          جنسیت کودک (پسران بیشتر از دختران)

-          سلامت جسمی و احساس افراد

علت شب ادراری کودکان چیست؟

شب ادراری ممکمن است نتیجه بیماری پنهان در کودک باشد. اما دیده شده کودکانی بدون هیچ گونه بیماری دچار شب ادراری هستند. در نتیجه در بخش کمی از کودکان علت اساسی و حقیقی خیس کردن رختخواب قابل شناسایی است.

انواع شب ادراری در کودکان

-          شب ادراری اولیه

-          شب ادراری ثانویه

دلایل شب ادراری کودکان

شب ادراری در کودکان می تواند به دلایل زیر باشد:

-          کودک نمی تواند در تمام طول شب ادرارش را نگه دارد.

-          کودک در شب مقدار زیادی از ادرار را تولید می کند.

-          کودک نمی تواند هنگامیکه مثانه اش پر است برای تخلیه بیدار شود.

-          در طی روز کودک عادت به دستشویی رفتن ندارد.

علائم شب ادراری کودکان چیست؟

بسیاری از کودکانی که رختخواب‌شان را خیس می‌کنند، فقط در شب‌ها دچار این مشکل هستند و هیچ نشانه و مشکل دیگری به جز شب ادراری ندارند. سایر علائم و نشانه‌ها ممکن است نشان‌دهنده دلایل جسمانی یا مشکلات در سیستم عصبی و کلیه‌ها باشد. بعد از مشاهده‌ی این علائم باید با متخصص صحبت کرد، زیرا ظاهرا مشکل دیگر نوعی شب ادراری ساده نیست:

بیشتر کودکانی که رختخوابشان را خیس می کنند فقط شب ها دچار این مشکل هستند و نشانه ای بجز شب ادراری ندارند. دیگر علائم می تواند از دلایل جسمانی یا مشکلات سیستم عصبی و کلیه باشد. والدین و پرستار کودک بعد از مشاهده این علائم باید با متخصص صحت کند چون این دیگر نوعی شب ادراری ساده نیست:

-          خیس کردن خود در طول روز

-          یبوست

-          فشار، چکید یا دیگر نشانه های غیر معمول ادرار

-          نیاز به دفع فوری ادرار، افزایش بسامد آن و سوزش ادرار

-          ادرار کف آلود یا صورتی رنگ، یا وجود لکه های خون در ادرار و لباس زیر کودک

-          لکه بینی ادرار، ناتوانی در کنترل حرکات روده و بی اختیاری مدفوع

درمان‌ شب ادراری کودکان چگونه است؟

 شب ادراری بیش از آنکه از نظر پزشکی و جسمی آزاردهنده باشد از نظر اجتماعی مشکل آفرین است. شب ادراری در کودک موجب شرم شده و استرس بوجود می آورد و برخی اوقات باعث درگیری و اختلاف میان والدین می شود. مهم ترین وظیفه والدین حمایت از کودک است. آنها باید این اطمینان را به او بدهند که همراهش هستند و از سرزنش و تنبیه کودک بپرهیزند.

پرستار کودک

منبع: پرستاری مهرگان